Naszyjnik, kot i lalka Barbie

Dawno mnie tu nie było, ale okres ferii jakoś mnie rozleniwił i nie mogłam zabrać się do tego, co zaczęłąm wcześniej. Potem wracałam z pracy zmęczona, mimo że, jak twierdzą niektórzy, w bibliotece szkolnej nic się nie robi, a picie kawy i herbaty przecież nie męczy. Na dodatek ostatnie badania Biblioteki Narodowej przeraziły wszystkich i musiałam wymyśleć metodę na "wzrost czytelnictwa". Moje myślenie skończyło założeniem blogu o zagadkowym tytule "Tylko dla opornych?" i zamieszczaniem na nim recenzji książek. Pomysł nie jest nowy, ale nikt do tej pory nie informował, na stronie strony, że coś nowego, w jednym z wielu podobnych miejsc się pojawiło. Ja to robię. Ze statystyk wynika, że licealne dzieciaczki zaglądają. Dobre i to. O komentarzach mogę sobie pomarzyć. Młodzieży się nie chce.... Czy blog coś zmieni? Nie wiem, to się dopiero okaże. Jedno jest pewne, trzeba kupować dużo nowości i czekać. Niestety, na nowości pieniążków brak, bo na Maślicach rośnie stadion....

No to się pożaliłam i spokojnie mogę wracać do spraw robótkowych.

Zobaczyłam kiedyś, na blogu Another Country Bead Works, cudo i wiedziałam, że muszę takie coś mieć. Żeby plecionka była równa, nabyłam koraliki Toho, dobrałam perełki oraz metalowe motylki i... zrobiłam. Naszyjnik jest piękny (chwalę się) Szare koraliki ze złotym połyskiem lśnią i wyglądają jak metalowe. Nawet moja pracowa koleżanka, która z zasady nie zauważa moich robótek, tym razem zareagowała. Cud.

I na ludziu...

Ula (właścicielka pięknego kocura) miała urodziny i trzeba było ten fakt uczcić prezentem, a ponieważ jest to osoba czytająca, dostała zakładkę do książek.

Ostatnio, razemi Jolą zaczęłyśmy "bawić się" lalkami (hihihi). Dla mnie to nic nowego - dla Joli tak, bo jej synowie mieli inne zabawki. Elekt moich zabaw widać. Barbie jest z nowej sukienki zadowolona i zgodziła się pozować do zdjęcia :)

To by było na tyle....
Dziękuję wszystkim za odwiedziny i miłe komentarze.