Druga para skarpetek, z motka inspirowanego obrazem Vincenta van Gogh'a ""Taras kawiarni w nocy", jest pierwszą parą skarpetek zrobioną w tym roku. Bardzo mi się podoba "malarska" seria włóczek Opala i żałuję, że zniknęła z półek sklepowych. Na szczęście mam jeszcze malutki zapasik.
Zaplanowałam wyszydełkowanie podkładki pod kubek, jednak przeglądane wzory nie spełniały moich oczekiwań. Radość ze znalezienia tego idealnego była tak ogromna, że moje oko ominęło tekst "Size: Finished mandala measures approx. 32cm” across". No cóż... kto powiedział, że podkładka musi być mała? Wzór "Brioche Chair Pad" by Tatsiana Kupryianchyk do kupienia Tu. Włóczka YarnArt Yeans, szydełko 2,5
Okazuje się, że breloczkowych eksperymentów nigdy dosyć. Tym razem zdecydowałam się na połączenie breloczka z freeformową miniaturką. Baza została zrobiona z kordonka Maja 8 (szydełko 1,0), a pejzażyk z dwóch nitek muliny (szydełko 0,9). Szydełkowanie z muliny przebiegało bez problemu. Udało mi się nawet wpleść ściegi tunezyjskie. Wielkość pejzażu: 3,8 x 3,2 cm. Breloczek już jest u nowej włascicielki i mam nadzieję, że będzie jej służył.
Kolejny raz okazało się, że plany sobie, a skarpetki sobie. Miało być par dwanaście, są cztery i z tego należy się cieszyć. Włóczka Opal, seria Van Gogh. Kolory motka inspirowane są obrazem "Most Trinquetaille".
Co robi dziewiarka, na którą czeka zaczęty wiosną pled? Otóż dziewiarka sięga po włóczkę, druty i dzierga Pana Żabusia. Żabol został wykonany z włóczek (Drops Kid-Silk i Drops Sky) polecanych przez projektantkę Claire Garland. Sweterek powstał z dropsowego Delight'u. Dlaczego taki a inny włóczkowy wybór? No cóż... taki miałam kaprys.
Wbrew obawom, wzór okazał się dobrze napisany i stosunkowo łatwy. Autorka nagrała też filmik, na którym można prześledzić proces powstawania maskotki. Pokazana jest też metoda usztywniania kończyn, ale ja z tego zrezygnowałam. Wzór można kupić na Raverly.
Wzór jest dostępny tu: https://www.ravelry.com/patterns/library/frog-48
Jakiś czas temu Opal wypuścił serię włóczek inspirowanych twórczością Vincenta van Gogh'a. Kupiłam tę nawiązującą do obrazu "Taras kawiarni w nocy" i zrobiłam całkiem zwykłe skarpetki. Są piękne.
Wernisaż "Pierwszej Wystawy Dzianych Miniatur" zbliżał się wielkimi krokami, a ja nie miałam co na siebie włożyć. Czasu na myślenie było mało i dlatego postawiłam na sprawdzone wzory. Na szczęście, dzięki "nawszelkiwypadkowi" oraz promocji Dropsa, miałam włóczkę. Schematy dwóch wersji celtyckich ostów zostały narysowane przez niezawodną Dorotę Kowalczyk. Produkcja swetra, z siedmiu motków "Soft Tweedu", trwała dwa tygodnie. Uff! Zdążyłam.
Wczoraj, w sopockiej Cafe Sand 1886 odbyła się, wymyślona przez Annę Dahlberg i zorganizowana wspólnie z Katarzyną Wasilewską, "Pierwsza Wystawa Dzierganych Miniatur". Na wystawie zawisło około sześćdziesięciu prac wykonanych przez trzydziestu twórców. Najmłodszy uczestnik miał dziewięć lat, najstarszy... Było kolorowo, wesoło i gwarnie. Następna edycja odbędzie się w czerwcu. Zamysł Anny zachwyciła mnie od momentu, w którym wymówiła słowo "miniatura". Pomysł na prace pojawił szybko, a ich wykonanie zajęło mi miesiąc. Bawiłam się przy tym świetnie, a to chyba najważniejsze.
 |
| "Femina" |
 |
| "Hygge" |
 |
| "Cztery żywioły" |
Nie było mnie tu dawno, ale to nie znaczy, że próżnowałam. Wręcz przeciwnie, pracowałam jako ta pszczółka i wkrótce pokażę co udało mi się zrobić. Wczoraj skończyłam dużą (228cm x 102 cm) "Córeczkową chustę". Do podstawowych jej zadań będzie należało otulanie Bereniki w niedogrzanym biurze. Mam nadzieję, że dobrze się sprawi.
Materiałoznawstwo: Włóczka Mille Colori Baby (7 motków), druty 3,75
Jest lato, musi być nowe nakrycie głowy. Do tej pory kupowałam gotowce, ale tak bardzo spodobał mi się "Prato Hat" Doroty Morawiak-Lichoty, że postanowiłam go zrobić. Wzór jest bardzo dobrze rozpisany (wreszcie nie musiałam się zastanawiać nad wielkością denka), a więc kapelusz zrobił się sam. Jestem z niego bardzo zadowolona. Przy okazji znalazłam zastosowanie dla ważki, która od kilku lat leżała w pudełku.
Po raz drugi skorzystałam z tutoriala znalezionego na blogu Royal-Stone i po raz drugi jestem bardzo zadowolona z efektu. Naszyjnik zrobiłam z myślą o czerwonolubnej koleżance. Mam nadzieję, że jej się spodoba.
