Sweter z celtyckim karczkiem

Wreszcie zrobiłam swój wymarzony "namiocik". Włóczka, w ślicznym kolorze jeansu, która ufokowała w pudle od ośmiu lat, stała się swetrem. Długo nie mogłam zdecydować się na wzór i fason. W ubiegłym roku byłam gotowa na eksperyment z metodą bezszwową, ale stchórzyłam. W listopadzie, po godzinnej rozmowie z zakręconą celtycko Dorotą Kowalczyk, udało się wymyślić coś co mnie zadowoliło. Dorota wzór narysowała a ja zrobiłam resztę. 

Nie jestem w stanie zrobić lepszego zdjęcia swetrowi nałożonemu na chudą Ziutę. Tym bardziej, że między rozmiarem M a XL jest niewielka różnica. Na wiosnę postaram się dorzucić zdjęcia na ludziu.

Materiałoznawstwo: włóczka Wendy Aran, druty 5,0